ผีมหาลัย ผีหลอก ผีดุ เรื่องผี

รวมตำนานผีในมหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัยในไทย ล้วนก่อตั้งมานานไม่ต่ำกว่า 20 ปี การมีตำนานชวนขนหัวลุกนั้นก็ไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะเวลาที่ล่วงเลยไป ก็คือประวัติศาสตร์ และช่วงชีวิตที่เคยถูกใช้ในที่แห่งนี้ทั้งนั้น บางตำนานก็ถูกพิสูจน์โดยรุ่นพี่ ส่งต่อมารุ่นสู่รุ่น บางตำนานเชื่อว่าเป็นเพียงกุศโลบายเท่านั้น แล้วคุณคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงหรือไม่!? ใครเคยสัมผัสเรื่องราวเหล่านี้มาแล้วในรั้วมหาวิทยาลัย อย่าลืมมาเล่าสู่กันฟังบ้างนะ   ห้องนี้เต็มแล้ว  คืนหนึ่งในหอพักนิสิต มหาวิทยาลัยติดทะเลแห่งหนึ่ง หน้าประตูห้องทุกห้อง จะมีกระดาษแปะเอาไว้ว่า “ห้องนี้เต็มแล้ว” เพื่อเป็นการไล่แขกที่ไม่ได้รับเชิญ..  ในวันคล้ายวันสถาปนามหาวิทยาลัยของทุกปี จะมีธรรมเนียมการวิ่งขึ้นเขาแต่เช้าตรู่ ซึ่งตามตำนานความเชื่อของนิสิตรุ่นต่อรุ่น เชื่อกันว่าคืนก่อนวันคล้ายวันสถาปนาฯ จะเป็นคืนผีดุ ใครที่ยังใช้ชีวิตอยู่ข้างนอกห้องพักยามค่ำคืน มักจะเจอเรื่องหลอน และอุบัติเหตุบ่อยครั้ง แต่มีสิ่งที่หลอนกว่านั้น เพราะหอพักนิสิต มักจะมีหลายเตียง เชื่อกันว่าในคืนนั้น ถ้าห้องไหนยังมีเตียงว่าง จะมีแขกที่ไม่ได้รับเชิญมานอนด้วย นั่นจึงเป็นเหตุผลของการติดป้ายหน้าห้องว่า “ห้องนี้เต็มแล้ว” และข้อห้ามคืนผีหลอก ไม่ว่าจะเป็นการห้ามเปิดประตูหากได้ยินเสียงเคาะ ห้ามมีเตียงว่าง ห้ามออกไปไหนคนเดียวตอนกลางคืน คืนนั้นจึงเป็นคืนที่เงียบสงัดและวังเวงที่สุด ทั้งนี้ นี่เป็นความเชื่อของนิสิตที่เล่าต่อกันมายาวนาน และเชื่อว่าเป็นกุศโลบายให้นิสิตเข้านอนเร็ว เพื่อไปร่วมธรรมเนียมการวิ่งขึ้นเขาตั้งแต่เช้าตรู่นั่นเอง    Continue Reading

ทายาทกระสือบ้านป่าแดง

พบกันอีกครั้งกับ เรื่องเล่าลี้ลับ ที่สนุกสนานจากเราที่นี่! ในบทความนี้เราจะมาพูดถึงเรื่องราวของ “ทายาทกระสือบ้านป่าแดง” การสืบทอดรุ่นต่อรุ่นเรื่องราวของกระสือที่เล่าต่อๆ กันมานานเท่านานจนถึงทุกวันนี้ มีจริงหรือไม่นั้นแต่เรื่องของความรักระหว่างคนกับกระสือนั้นเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นแล้วในหมู่บ้านป่าแดง ไอ้เคนหนุ่มหล่อที่มีใจใอ้กับบัวคลี่ ไอ้เติมลูกผู้ใหญ่ที่มักมากในกาม วันนี้ทุกอย่างจะถูกตัดสิน ทุกเรื่องจะต้องยุติ ระหว่างคนกับกระสือ ทายาทกระสือบ้านป่าแดง กระท่อมหลังหนึ่ง ตั้งอยู่โดดเดี่ยวท่ามกลางหมู่แมกไม้ใหญ่ และในค่ำคืนนี้กลับมีเสียงร้องควรคางอย่างเจ็บปวดนางแว่วออกมาเป็นระยะ ในขณะที่มีร่างของคน 2 คน กำลังนั่งเฝ้าอยู่น่ากระท่อมอย่างกระวนกระวายใจ “นี่ป้าบัวแกร้องควรคางมาตั้งแต่หัวค่ำแล้วนะบัวคลี่ เมื่อไหร่อาการของแกจะดีขึ้นสักที” เสียงทุ้มๆ ดังขึ้น “แม่แกก็เป็นแบบนี้มา 2 คืนแล้วล่ะพี่เคน มันเป็นโรคเวรโรคกรรมของแม่ที่ต้องผจญ จนกว่ามันจะหายไปเอง หยุกยาอะไรก็ช่วยแกไม่ได้หรอก” “ไม่น่าเลยแบบนี้แกคงทุกข์ทนทรมานน่าดู พี่ก็อยากจะช่วยแกนะ บัวคลี่มีอะไรก็บอกมาได้เลย” ชายหนุ่มหน้าคมเข้ม หันมามองใบหน้างามซึ้ง จัดเต็มไปด้วยความหม่นหมองของหญิงสาว ด้วยความห่วงใย “ขอบใจพี่เคนมากจ้ะ ที่ช่วยเหลือดูแลฉันกับแม่เรื่อยมา แต่เรื่องนี้ไม่มีใครช่วยได้จริงๆ นอกจากความตายเท่านั้น” หญิงสาวพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่งเครือแต่เจอไปด้วยความหมายบางประการ และเสียงร้องอย่างทรมานนั้นก็ดังกระทันแรงขึ้นกว่าเดิม จนหญิงสาวสะดุ้งเฮือก ดวงตาเบิกกว้าง พร้อมกับผุดลุกขึ้นยืน “แม่ แม่ ฉันทนไม่ไหวแล้วนะ”Continue Reading